Balıkesir’de üniversite öğrencilerinin barınma sorunu yeniden gündeme geldi. KYK yurtlarıyla ilgili tartışmalar, CHP Balıkesir Milletvekili Serkan Sarı ile AK Parti Balıkesir Milletvekili Mustafa Canbey arasında yaşanan “yurt sorunu var-yok” polemiğiyle alevlenmişti. Ancak son olarak bir öğrencinin yaşadıkları, durumun sanılandan daha ciddi olduğunu ortaya koydu.
Altıeylül KYK Kız Öğrenci Yurdu’nu kazanan bir grup öğrenci, yurdun inşaatı tamamlanmadığı için başka yurtlara yönlendirildiklerini, ancak orada da yer bulamadıklarını iddia etti. Öğrenciler, kendilerine verilen bilgilerin çelişkili olduğunu, saatlerce belirsizlik içinde beklediklerini ve sonunda geçici olarak Karesi Erkek Öğrenci Yurdu’na yerleştirildiklerini aktardı.
Öğrencilerden biri yaşadıklarını şu sözlerle anlattı:
“Yurdun inşaatı devam ediyor diyerek bizi Balıkesir Kız KYK’ya yönlendirdiler. Ancak orada da yer yoktu, başkalarının odalarına geçici olarak yerleştirildik. Son otobüsün saat 10’da kalkacağı anons edildi. Bilgi almak istediğimizde kimse ilgilenmedi. Bazı arkadaşlarımız gecenin bir yarısı otostopla yurda ulaşmak zorunda kaldı.”
Öğrenciler, geçici olarak yerleştirildikleri binada yetersiz koşullar altında kaldıklarını, odalarda kişi sayısının fazla olduğunu ve fiziki şartların ücretle orantısız derecede kötü olduğunu ifade etti.
“-1 katta, güneş görmeyen, şebekenin çekmediği odalarda kaldık. 1200 liralık yurt ücretine rağmen koşullar çok kötüydü.”
Bazı öğrencilerin, yaşananların sosyal medyaya yansımasının ardından “yurt yönetimi tarafından konuşmamaları için uyarıldıklarını” öne sürdüğü belirtiliyor. Birçok öğrenci, eşyalarını taşımakta bile zorlandıklarını, güvenlik görevlilerinin yardım etmediğini ve psikolojik olarak zorlandıklarını dile getirdi.
Öğrenciler, seslerini duyuramadıklarını belirterek yetkililerden çözüm bekliyor:
“Biz yalnızca hakkımız olan koşullarda eğitim görmek istiyoruz. ‘Başınızı sokacak yer buldunuz, şükredin’ deniliyor ama biz insanca yaşamak istiyoruz.”
İşte öğrenci kardeşimizin bize atmış olduğu mesaj:
“Biz Altıeylül Yurdu’nu kazanmış Balıkesir KYK Kız Yurdu öğrencileriyiz. İlk geldiğimiz gün, yurdunuzun inşaatı devam ediyor denilerek yandaki Balıkesir Kız KYK’ya gönderildik. Oraya gittiğimizde ise yer olmadığını söyleyerek bizi başkalarının odasına yerleştirdiler. Ailelerimiz gittikten sonra ise bir anons geçildi; son otobüsün saat 10’da kalkacağına dair. Bilgi alabilmek için öğrenci işlerine gittiğimde ‘Bugün gitmeyeceksiniz, yarın öğlen 12’de otobüs’ denildi. Odama geri döndüm. Biraz geçtikten sonra anons tekrar edildi. Tekrar öğrenci işlerine gittim. Asla ilgilenip bir açıklama yapmadı ve sürekli ‘Muhatabın ben değilim’ dedi. Peki benim muhatabım kim dediğimde ise ‘Bakanlığı ara’ denildi. Odama dönerken herkesin dışarıda olduğunu ve otobüs beklediğini gördüm, eşyalarımı aldım ve aşağı indim. Gelen otobüs birkaç kişi alarak gidiyordu. Bu yaşanılanları anlatmak 2 dakika sürüyor ama ailemden ilk kez ayrılmanın üzüntüsünü bile yaşayamadım bu olaylara üzülmekten. Yaklaşık 20 kişi aşağıda kaldık. Sözde müdür olan bir kadın oradaydı. O kadar ilgisiz ve bilgisizler ki müdür olmasına rağmen otobüslerin geldiğinden haberi bile yokmuş, kimin yolladığını falan soruyordu. Benim ailem geri dönüyordu, onları bekliyordum. Bu arada odama eşyalarımı almak için gittiğimde odamda başka kızlar vardı. Ben bir sorun yaşamadan eşyalarımı aldım ancak bazı kızlar odada uyurken gelen kızlar onları kaldırıp ‘Burası benim odam, çık’ diyerek kavga etmişler. Güvenliğe gittiklerinde ise misafir olan kıza ‘Evet, onların odası, bir şey diyemezsin, çık’ denilmiş. Benim dışımda kalan öğrenciler için saat 10.30 gibi bir otobüs daha ayarlandı ve onlar binip gittiler. Bizi götürdükleri yurt özelden çevrilmiş Karesi Erkek Öğrenci Yurdu. Oradaki erkek öğrenciler Hasan Basri Yurdu’na geçtiler. Karesi Yurdu’nda bazı odalar tek, bazı odalar çift kişilik ama biz her odada 4 kişi kaldık. Biz 6. tip parası yani 1200 lira ve ilk ay olduğu için 3200 lira ödedik. Oradaki odalar asla o paraya değmezdi. Kendimi de geçtim, -1’de kalan, güneş ışığı görmeyen, şebekenin çekmediği odada kalan arkadaşlarım vardı. Videolarımız internete düştüğünde yurdumuza gelip ‘Konuşmamız, böyle bir mağduriyet olmadığını söylememiz’ istendi. Kabul etmedik ama başkaları konuşturuldu. O gece kalkan son otobüsten sonra haberi olan arkadaşım gidip konuştuğunda ‘Artık otobüs gelmeyecek, nasıl giderseniz gidin’ denmiş. Arkadaşlarım maddi durumdan ötürü taksi çağıramadılar, aileleri dönemedi, otobüs bulamadılar. Arkadaşlarım kız başlarına otostop çekerek gecenin bir yarısı TTM’ye kadar gittiler. Oradan taksi çağırdılar ve taksici ‘Kısa mesafe yapmam’ diyerek almadı. Arkadaşlarım yurda kadar eşyalarını çöp poşetlerinde sürükleyerek taşıdılar. Konuşulmuyor ve üstü kapanıyor ancak o gece dışarıda kalan insanlar vardı. Orada odalara yerleştirildik ve bize hiçbir şey söylenmedi ne zaman gideceğimizle ilgili. Perşembe günü onlara sordum ‘Ne zaman geçeriz, bilginiz var mı?’ diye. Bilgileri varmış; bu arada yeni gelen öğrencilere ‘Keşke haftaya pazar gelseydiniz’ demişler ve taşınacağımızı belli etmişler. Bana dediler ki ‘2 gün önceden size Haber vereceğiz, mağdur etmeyeceğiz.’ Biz 2-3 hafta o yurtta kaldık, oda arkadaşlarımızla ortak şeyler almak zorunda kaldık, alıştık, kaynaştık. Bizi daha fazla mağdur etmeyin, oda arkadaşlarımızı değiştirmeyin dedik ama umurlarında olmadı. Ben dün sabah anons sesine uyandım. Taşınacağımızı 6 saat önce haber verdiler, pazartesi günü. Arkadaşlarımın dersi başlamış, okuldaydılar. Derslerimizi bıraktık, yok yazıldık ve eşyalarımızı toplamaya başladık. Biz taksiyle gitmeye karar verdik o sırayı gördükten ve geçen seferki gibi dışarıda kalmak istemediğimizden. Taksiyle gidecek olmamıza rağmen çöp poşetlerine doldurduğumuz eşyalarımızı, valizlerimizi aşağı indiremedik. Hiçbir güvenlik hiçbir şeye yardım etmedi, taşımamıza dahil. Asansörden indiren bile bizdik. Kız yurduna erkek güvenlik görevlileri bile aldılar ama sadece oturup bizi izlemek için oradaydılar anladığım kadarıyla :) Taksi bile bulamadık, yardımcı da olmadılar. Ben yolda içi boş bir taksi bulup kişisel numarasından abiyi arayıp rica ettim, gelip bizi aldı. 2000 lira verdik taşınabilmek için. Buraya geldikten sonra odalarımız değiştirildi. Kimse dediklerimizi umursamadı. Yerleştirildiğim odanın kapısı kırık ve kapanmıyor. Birçok insan mağdur oldu. Bugün neredeyse kimse gitmeyecek derslere çünkü yerleşemedik, kimsenin psikolojisi derse gitmeye hazır değil. Dün hepimiz okulu bırakmayı bile düşündük. Biz sesimizi duyuramıyoruz. Protesto yapalım diye öğrenci grubuna yazdığınızda ‘Kaşınmayın isterseniz’ diye geri dönüş aldık. Bunu yazanlar üst sınıf öğrencilerdi, bizi anlamalarını beklerken susturmaya çalıştılar. Sürekli herkes ‘Başınızı sokacak yer buldunuz, susun, şükredin’ dedi bize. Bizim sesimizi duyurmaya siz yardımcı olun lütfen.
İLYAS EGE
İşte öğrenci kardeşimizin bize atmış olduğu mesaj:
“Biz Altıeylül Yurdu’nu kazanmış Balıkesir KYK Kız Yurdu öğrencileriyiz. İlk geldiğimiz gün, yurdunuzun inşaatı devam ediyor denilerek yandaki Balıkesir Kız KYK’ya gönderildik. Oraya gittiğimizde ise yer olmadığını söyleyerek bizi başkalarının odasına yerleştirdiler. Ailelerimiz gittikten sonra ise bir anons geçildi; son otobüsün saat 10’da kalkacağına dair. Bilgi alabilmek için öğrenci işlerine gittiğimde ‘Bugün gitmeyeceksiniz, yarın öğlen 12’de otobüs’ denildi. Odama geri döndüm. Biraz geçtikten sonra anons tekrar edildi. Tekrar öğrenci işlerine gittim. Asla ilgilenip bir açıklama yapmadı ve sürekli ‘Muhatabın ben değilim’ dedi. Peki benim muhatabım kim dediğimde ise ‘Bakanlığı ara’ denildi. Odama dönerken herkesin dışarıda olduğunu ve otobüs beklediğini gördüm, eşyalarımı aldım ve aşağı indim. Gelen otobüs birkaç kişi alarak gidiyordu. Bu yaşanılanları anlatmak 2 dakika sürüyor ama ailemden ilk kez ayrılmanın üzüntüsünü bile yaşayamadım bu olaylara üzülmekten. Yaklaşık 20 kişi aşağıda kaldık. Sözde müdür olan bir kadın oradaydı. O kadar ilgisiz ve bilgisizler ki müdür olmasına rağmen otobüslerin geldiğinden haberi bile yokmuş, kimin yolladığını falan soruyordu. Benim ailem geri dönüyordu, onları bekliyordum. Bu arada odama eşyalarımı almak için gittiğimde odamda başka kızlar vardı. Ben bir sorun yaşamadan eşyalarımı aldım ancak bazı kızlar odada uyurken gelen kızlar onları kaldırıp ‘Burası benim odam, çık’ diyerek kavga etmişler. Güvenliğe gittiklerinde ise misafir olan kıza ‘Evet, onların odası, bir şey diyemezsin, çık’ denilmiş. Benim dışımda kalan öğrenciler için saat 10.30 gibi bir otobüs daha ayarlandı ve onlar binip gittiler. Bizi götürdükleri yurt özelden çevrilmiş Karesi Erkek Öğrenci Yurdu. Oradaki erkek öğrenciler Hasan Basri Yurdu’na geçtiler. Karesi Yurdu’nda bazı odalar tek, bazı odalar çift kişilik ama biz her odada 4 kişi kaldık. Biz 6. tip parası yani 1200 lira ve ilk ay olduğu için 3200 lira ödedik. Oradaki odalar asla o paraya değmezdi. Kendimi de geçtim, -1’de kalan, güneş ışığı görmeyen, şebekenin çekmediği odada kalan arkadaşlarım vardı. Videolarımız internete düştüğünde yurdumuza gelip ‘Konuşmamız, böyle bir mağduriyet olmadığını söylememiz’ istendi. Kabul etmedik ama başkaları konuşturuldu. O gece kalkan son otobüsten sonra haberi olan arkadaşım gidip konuştuğunda ‘Artık otobüs gelmeyecek, nasıl giderseniz gidin’ denmiş. Arkadaşlarım maddi durumdan ötürü taksi çağıramadılar, aileleri dönemedi, otobüs bulamadılar. Arkadaşlarım kız başlarına otostop çekerek gecenin bir yarısı TTM’ye kadar gittiler. Oradan taksi çağırdılar ve taksici ‘Kısa mesafe yapmam’ diyerek almadı. Arkadaşlarım yurda kadar eşyalarını çöp poşetlerinde sürükleyerek taşıdılar. Konuşulmuyor ve üstü kapanıyor ancak o gece dışarıda kalan insanlar vardı. Orada odalara yerleştirildik ve bize hiçbir şey söylenmedi ne zaman gideceğimizle ilgili. Perşembe günü onlara sordum ‘Ne zaman geçeriz, bilginiz var mı?’ diye. Bilgileri varmış; bu arada yeni gelen öğrencilere ‘Keşke haftaya pazar gelseydiniz’ demişler ve taşınacağımızı belli etmişler. Bana dediler ki ‘2 gün önceden size Haber vereceğiz, mağdur etmeyeceğiz.’ Biz 2-3 hafta o yurtta kaldık, oda arkadaşlarımızla ortak şeyler almak zorunda kaldık, alıştık, kaynaştık. Bizi daha fazla mağdur etmeyin, oda arkadaşlarımızı değiştirmeyin dedik ama umurlarında olmadı. Ben dün sabah anons sesine uyandım. Taşınacağımızı 6 saat önce haber verdiler, pazartesi günü. Arkadaşlarımın dersi başlamış, okuldaydılar. Derslerimizi bıraktık, yok yazıldık ve eşyalarımızı toplamaya başladık. Biz taksiyle gitmeye karar verdik o sırayı gördükten ve geçen seferki gibi dışarıda kalmak istemediğimizden. Taksiyle gidecek olmamıza rağmen çöp poşetlerine doldurduğumuz eşyalarımızı, valizlerimizi aşağı indiremedik. Hiçbir güvenlik hiçbir şeye yardım etmedi, taşımamıza dahil. Asansörden indiren bile bizdik. Kız yurduna erkek güvenlik görevlileri bile aldılar ama sadece oturup bizi izlemek için oradaydılar anladığım kadarıyla :) Taksi bile bulamadık, yardımcı da olmadılar. Ben yolda içi boş bir taksi bulup kişisel numarasından abiyi arayıp rica ettim, gelip bizi aldı. 2000 lira verdik taşınabilmek için. Buraya geldikten sonra odalarımız değiştirildi. Kimse dediklerimizi umursamadı. Yerleştirildiğim odanın kapısı kırık ve kapanmıyor. Birçok insan mağdur oldu. Bugün neredeyse kimse gitmeyecek derslere çünkü yerleşemedik, kimsenin psikolojisi derse gitmeye hazır değil. Dün hepimiz okulu bırakmayı bile düşündük. Biz sesimizi duyuramıyoruz. Protesto yapalım diye öğrenci grubuna yazdığınızda ‘Kaşınmayın isterseniz’ diye geri dönüş aldık. Bunu yazanlar üst sınıf öğrencilerdi, bizi anlamalarını beklerken susturmaya çalıştılar. Sürekli herkes ‘Başınızı sokacak yer buldunuz, susun, şükredin’ dedi bize. Bizim sesimizi duyurmaya siz yardımcı olun lütfen.
İLYAS EGE
